Kościół pomocniczy w Walimiu pw. Św. Jadwigi Śląskiej wznoszono w latach 1748-1751 (13 maja 1748 położono kamień węgielny). Początkowo świątynia miała służyć ewangelikom. Murowana budowla zastąpiła drewniany dom modlitwy z 1741 roku. W 1751 roku uroczyście poświecono kościół. Pod koniec wieku XVIII dokonano niewielkich zmian, które nadały świątyni większego blasku. Na skutek powojennych wysiedleń ludności niemieckiej część Walimia – w tym również gmina ewangelicka – opustoszała. Dłuższy okres zaniedbania doprowadził do tego, że konieczna była restauracja – przeprowadzono ją w latach 1959-1964 i w ten sposób przystosowano budowlę do obrządku katolickiego. Trójnawowa, salowa konstrukcja nosząca cechy stylu barokowo-klasycystycznego wyposażona jest w kwadratową wieżę nakrytą hełmem. Wnętrze urządzono z zachowaniem protestanckiej konwencji budowy – dwukondygnacyjne empory wznoszą się po obu stronach nawy.
W zwieńczeniu ołtarza głównego króluje Baranek Paschalny, a ponad nim w glorii promieni, chmur oraz główek aniołków — symboliczne wyobrażenie Trójcy Świętej.
W ołtarzu głównym umieszczono obraz ze św. Jadwigą Śląską – niewiasta w książęcym płaszczu, pod którym widać habit cysterski z butami przytroczonymi do pasa, klęczy nad otwartą księgą, a ponad nią w bladej chmurze unosi się wizja krwawej bitwy pod Legnicą, gdzie zginął jej ukochany syn – Henryk Pobożny. Obraz świętej przysłania wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej, który jest odsłaniany w czasie październikowych nabożeństw i świąt maryjnych. Po obu stronach konstrukcji ołtarza stanęły postaci Chrystusa i prefigurującego go Mojżesza .
Po przeciwległej stronie ołtarza głównego znajdują się organy z 1791 r. przebudowane w 1896 r. Mają one bogate walory dźwiękowe oraz możliwości wykonawcze. W 1959 r. miał na nich grać prof. Feliks Rączkowski , znany polski organista i kompozytor utworów organowych oraz wokalnych, autor licznych opracowań pieśni kościelnych.
Na uwagę zasługuje chrzcielnica wykonana w formie anioła trzymającego misę . Była ona zwieszona z sufitu pośrodku kościoła, tworząc wraz z amboną i ołtarzem jedną oś łączności słowa z sakramentami: chrztu i Eucharystii. Dziś jest ona podwieszona przy oknie w nawie bocznej.
Warto zwrócić uwagę na ambonę ( kazalnicę). Jest ona ozdobiona personifikacjami cnót: wiary, nadziei i miłości.
W kościelnej kruchcie znaleźć można piaskowcowe epitafia inskrypcyjne von Zedlitzów z przełomu XVII i XVIII wieku.
Kościół kryje w podziemiach również krypty – jedne znajdują się pod wieżą a drugie pod prezbiterium.
Pierwsze kryją trumny ze zwłokami właścicieli Walimia – między innymi spoczywa w nich bratanek właściciela walimskich dóbr – Carl Abraham von Zedlitz, reformator pruskich szkół, który/ jak się przypuszcza / wprowadził powszechny dziś egzamin maturalny. Drugie krypty kryją ciała pastorów wraz z rodzinami.
W lutym 2013 roku wstawiony został nowy ołtarz kamienny wraz z amboną ufundowane przez Pana Pawła Stępień i Panią Beatę Panek. Poświęcenia ołtarza dokonał Jego Ekscelencja ks. biskup Ignacy Dec 3.02.2013 r.