Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego jest modlitwą w obronie poczętego dziecka zagrożonego aborcją, czyli zabiciem w łonie matki. Trwa przez dziewięć miesięcy, a więc tyle ile trwa rozwój dziecka pod sercem matki i polega na odmawianiu codziennie, jednej tajemnicy różańca świętego czyli jedno „Ojcze Nasz” i dziesięć „Zdrowaś Maryja”. Mamy cztery części różańca świętego: radosną, światła, bolesną i chwalebną, czyli dwadzieścia tajemnic i możemy sobie wybierać dowolnie tajemnice. Nadto odmawiamy jeszcze specjalną modlitwę.
Możemy również podjąć dodatkowe postanowienia np. częstsza spowiedź, częstsza Komunia Święta, adoracja Najświętszego Sakramentu , walka z jakąś słabością, wadą, pomoc biednemu itp. Należy podejmować postanowienia realne, mając na uwadze indywidualne możliwości ich wypełnienia.
Przez dziewięć miesięcy modlimy się za dziecko, którego nie znamy, zna je tylko Bóg. Tą modlitwą otaczamy również rodziców dziecka, pomagamy im w przyjęciu tego daru, bo dziecko jest zawsze darem samego Boga. Pomagamy w przyjęciu daru rodzicielstwa – macierzyństwa, ojcostwa. Ta modlitwa chroni matkę przed aborcją i jej tragicznymi skutkami. Tak naprawdę, to aborcja zabija dwoje: dziecko i matkę. Jakże często te matki, nie potrafią już normalnie żyć, funkcjonować. Są zranione : biologicznie, psychicznie i duchowo.
Ta modlitwa chroni również lekarzy i personel medyczny, który uczestniczyłby w dokonaniu aborcji. Proszę zauważyć jak wiele dobra czyni, ile osób ratuje przed złem. Aborcja to grzech objęty ekskomuniką. Ten czyn nie pozostaje bez konsekwencji.
„Zarówno Jan Paweł II, jak i Matka Teresa z Kalkuty powtarzali często, że największym grzechem i największą zbrodnią ludzkości we współczesnych czasach jest aborcja. Dlaczego tak się dzieje? Otóż największe nieszczęście polega nie na tym, że zabijane są bezbronne dzieci – bo one i tak idą do Nieba, ale na tym ,że osoby, które w tym uczestniczą, zatracają swoje dusze” .
Duchowa Adopcja jest też próbą wypełnienia Jasnogórskich Ślubów Narodu z dnia 26 sierpnia 1956r. Przyrzekaliśmy wówczas Panu Bogu i Maryi – „ stać na straży budzącego się życia, walczyć w obronie każdego dziecięcia i każdej kołyski”. Widzimy jak wiele dobra czyni ta modlitwa, na którą dziennie potrzeba maksimum 5 minut. Tę modlitwę możemy odmawiać wszędzie: w kościele, w domu, na ulicy, na przystanku, w autobusie, w pociągu, w drodze do domu, do pracy, do szkoły, na uczelnię.
Pan Bóg jest bardzo wdzięczny za tę modlitwę i błogosławi wszystkim, którzy pomagają Mu w ratowaniu człowieka, w ratowaniu świata.
Modlitwę Duchowej Adopcji może podjąć każdy. A więc także dzieci / oczywiście pod opieką rodziców/, młodzież, małżonkowie, osoby samotne, starsze – wszyscy, którzy pragną ratować dzieci nienarodzone, których życie jest zagrożone.
Kiedy młody człowiek, chłopak, dziewczyna, podejmują D. A. to stają się duchowymi rodzicami: duchową matką, duchowym ojcem. Zaczynają inaczej patrzeć na swoje życie, jego wartość, na swoje wybory, na wartość czystości. Wierzymy mocno, że te młode osoby, już w dorosłym życiu, nigdy nie staną przeciwko życiu, zawsze opowiedzą się za życiem.
„Brońcie dalej życia ! Jest to wasz wielki wkład w budowanie cywilizacji miłości. Niech szeregi obrońców życia, wciąż rosną. Nie traćcie otuchy. To jest wielkie posłannictwo i misja, jakie Opatrzność wam powierzyła. Niech Bóg, od którego pochodzi wszelkie dobro, błogosławi wam !” – Jan Paweł II
